Luboszyce, 2.03.2022r.
Drodzy Parafianie!
Po raz kolejny pozwalam sobie – z racji rozpoczętego okresu Wielkiego Postu przygotowującego nas do Świąt Zmartwychwstania Pana Jezusa – skierować do Państwa kilka słów. Wierzę jednocześnie, że z moimi duszpastersko-gospodarczymi inicjatywami chcecie się na bieżąco zapoznawać, choć nie ukrywam, że pewnie są wśród Państwa osoby, które znowu potraktują ten kolejny list jako nic nie znaczącą makulaturę.
Dająca nam się we znaki pandemia oraz klimat dość szybko laicyzującej się naszej Ojczyzny sprawia, że dość duża część naszego społeczeństwa nie identyfikuje się z treściami przekazywanymi od 2000 lat przez Kościół, którego - jako praktykujący lub niepraktykujący katolicy - od przyjęcia sakramentu chrztu świętego jesteście integralną częścią. Chrystusowa nauka wyrażona w przykazaniu miłości Boga oraz bliźniego a będąca rozwinięciem Dekalogu była jest i będzie aż do końca świata głoszona przez Kościół zgodnie z zaleceniami samego Mistrza: “Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Mk 16,15-16). Od każdego i każdej z nas zależy osobista odpowiedź. Można naukę Chrystusa wcielać w życie - można ją odrzucić. Jesteśmy w tym względzie wolni ale musimy też brać pod uwagę to, że jeśli nauka Chrystusa jest prawdziwa to skutki złej decyzji będziemy odczuwać nie tylko w tym życiu ale zwłaszcza w przyszłym.
Zadajmy sobie pytanie: czy jestem TRWALE szczęśliwy/szczęśliwa? Jeśli tak to nie mam już nic do zaproponowania. A co jeśli jednak nie? Chrystus głosem założonego przez siebie Kościoła uświadamia, że przyczyniają się do tego - również moje oraz Twoje – grzechy, czyli błędy popełniane w realizacji miłości do Boga i drugiego człowieka. Dopóki człowiek żyje może wyciągać wnioski z błędów przeszłości i na nich się uczyć. Jeśli zwraca się do Boga z prośbą o pomoc – Bóg tej pomocy z pewnością wcześniej czy później udzieli. Każdy człowiek chce być szczęśliwy, ale tak niewiele osób bierze pod rozwagę fakt, że bez usunięcia grzechów człowiek nie będzie czuł się w dłuższej perspektywie życiowo spełniony. Trwałego szczęścia bez liczenia się z Bożym Miłosierdziem człowiek nigdy nie osiągnie. Tak wielu ludzi go pragnie a tak niewielu znajduje go w żywej relacji z kochającym nas Bogiem.
Przed nami czas Wielkiego Postu. Po raz kolejny będziemy mieli okazję by spróbować kształtować swoje wnętrza według oczekiwań samego Chrystusa: “Nawracajcie się i w wierzcie w Ewangelię” (Mk 1,15). Wszyscy potrzebujemy nawrócenia: nawet gdy jesteśmy ochrzczeni i praktykujący. Potrzebujemy nawrócenia w formie zdecydowanego opowiedzenia się po stronie Chrystusa. Oczywiście pewnie nie będzie wśród Państwa brakować osób twierdzących: “niech się inni (a zwłaszcza proboszcz czy inni duchowni) nawracają - ja nie potrzebuję”. Wierzę jednak również, że znajdą się tacy, którzy powiedzą sobie: “spróbuję - jak długo można żyć w duchowym marazmie?”. Prawdziwe nawrócenie jest zawsze związane z doświadczeniem Bożego Miłosierdzia.
Szerzenie czci Miłosierdzia, czyli głoszenie tajemnicy miłosierdzia Bożego objawionej najpełniej w Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym, poprzez świadectwo życia, czyny, słowa i modlitwę ma nie tylko ukazywać drogę do pięknego i szczęśliwego życia na ziemi, ale także, a może przede wszystkim służyć dziełu zbawienia i uświęcenia świata oraz prowadzić do przygotowania ludzkości na powtórne przyjście Chrystusa na ziemię. Sekretarko Mojego miłosierdzia - mówił Pan Jezus do Siostry Faustyny - pisz, mów duszom o tym wielkim miłosierdziu Moim, bo blisko jest dzień straszliwy, dzień Mojej sprawiedliwości (Dz. 965). Napisz: Nim przyjdę jako Sędzia sprawiedliwy, otwieram wpierw na oścież drzwi miłosierdzia Mojego. Kto nie chce przejść przez drzwi miłosierdzia, ten musi przejść przez drzwi sprawiedliwości Mojej (Dz. 1146). Dlatego tak wiele razy na kartach „Dzienniczka” rozbrzmiewa to naglące wezwanie Pana Jezusa skierowane do Siostry Faustyny, a przez nią do całego Kościoła i świata. To zadanie – głoszenia orędzia Miłosierdzia - wypływa z obdarowania już w sakramencie chrztu świętego. Jest ono również prawem i obowiązkiem Kościoła, a więc i naszym oraz wszystkich wierzących.
1. Kolęda 2022. Pragnę serdecznie podziękować wszystkim rodzinom lub osobom które na początku obecnego roku ugościły mnie w swoich domach w czasie tzw. kolędy na zaproszenie. Mimo, że nie nie miałem okazji spotkać zdecydowanej większości z Państwa to jednak z 54 rodzinami lub osobami miałem okazję porozmawiać wsłuchując się również w Wasze sugestie. Na spotkaniach z Radą Parafialną weźmiemy je wkrótce pod rozwagę. Niektóre z nich są naprawdę słuszne i jeszcze raz bardzo dziękuję za podzielenie się spostrzeżeniami w trosce o dobro wspólne.
2. Strona parafialna. Być może zauważyli Państwo również zmiany na naszej internetowej stronie parafii - aby być jeszcze bardziej rozpoznawalni jesteśmy w trakcie przekształcania dotychczasowej (www.luboszyce.blogspot.com) na obecną w świecie Facebooka. Ufam, że ta zmiana przyczyni się do jeszcze częstszego odwiedzania jej niż dotychczas a tych, którzy do tej pory z niej nie korzystali (www.facebook.com/Parafia-Podwyzszenia-Krzyza-Swietego-w-Luboszycach-109626414927808) zachęci do internetowych odwiedzin a być może nawet niektórych do jej współtworzenia. W ostatnim przypadku prosiłbym o osobisty kontakt ze mną w kwestii ustalenia szczegółów.
3. Konto parafialne. Część osób pytała mnie czy byłaby możliwość raz na kwartał, pół roku czy na rok udostępnić numer konta parafii by mogli uiszczać należności niekoniecznie w formie tradycyjnej (gotówka wpłacana osobom należącym do Rady Parafialnej jako przedstawicielom poszczególnych wiosek, ale przelewem - bardziej nowocześnie). Prosiłbym tylko, żeby każda wpłata była dokładnie opisana i wyraźnie oddzielona wpłata na Fundusz Parafialny (30 zł na kwartał lub od razu z góry 120 zł na cały rok) oraz na utrzymanie czystości na cmentarzu (50 zł na rok). Podaję numer konta:
> Bank Spółdzielczy Wschowa: 30 8669 0001 2012 0125 2295 0001
4. Renowacja Misji Świętych. Po ubiegłorocznych Misjach Świętych z Ojcem Walentym Piechaczkiem OFM z Kobylina - jak Pan Bóg pozwoli - to mamy w planach poprowadzenie Renowacji Misji Świętych w dniach od 7 do 10 kwietnia bieżącego roku. Trzeba nam dbać o sprawy materialne ale nie wolno mnie jako Waszemu pasterzowi zaniedbywać spraw duchowych. Ufam że przez Państwa udział w tych szczególnych rekolekcjach i Wy z nich duchowo skorzystacie.
5. Książeczka o Wielkim Poście oraz wielkopostna zdrapka. Niemal tradycyjnie pozwalam sobie w podziękowaniu za okazywaną życzliwość wysłać Państwu kolejną pozycję ks. Leszka Smolińskiego pt. “Wielki Post. Nie zmarnuj szansy”. Mam nadzieję, że jej lektura przyczyni się do owocnego przeżycia tajemnic Wielkiego Tygodnia oraz świąt Zmartwychwstania Pańskiego dla dużej części z Was. Dołączam do niej kolejną - ósmą z kolei - edycję wielkopostnej zdrapki. Niech duchowo pozwoli nam ona jak najpiękniej przeżywać 40 dniowy czas przygotowania do Świąt Paschalnych.
6. Plany na przyszłość. Szykujemy się do odmalowania lub przełożenia dachówki na kościele w Luboszycach oraz kaplicy w Lubowie. Stąd tym większa moja wdzięczność za Państwa kolędową i nie tylko ofiarność w tym względzie. Jak Pan Bóg da i będą bardziej sprzyjające warunki to w czerwcu mam w planach organizację Festynu Parafialnego, by dzięki temu zyskiwać dodatkowe środki na wyżej wspomniany cel. Już z góry serdecznie dziękuję wszystkim tym, którzy pomogą w jego organizacji.
Jeszcze raz serdecznie dziękuję wszystkim, którzy pomogli mnie 6.12.2021r. w organizacji pogrzebu pierwszego pasterza naszej wspólnoty śp. Księdza Tadeusza Taudula. Dziękuję za modlitwę w jego intencji oraz zamawiane intencje mszalne. Proszę również o dalszą modlitwę za Zmarłego jak również za byłych pasterzy naszej wspólnoty - Księdza Dariusza Pikulskiego, Księdza Henryka Matuszaka, szczególnie za chorego Księdza Roberta Strawińskiego (obchodzącego w bieżącym roku srebrny (25) Jubileusz kapłańskich święceń) oraz Księdza Mariusza Dębskiego - mojego poprzednika. My jako duchowni też o Was w modlitwie i nie tylko pamiętamy.
Radosnych pełnych pokoju świąt Zmartwychwstania Pańskiego Państwu oraz Waszym bliskim z serca życzę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz