Adwent
to czas oczekiwania na powtórne przyjście Mesjasza i czas
przygotowania do świąt Bożego Narodzenia. Dołożyliśmy starań,
aby ten okres był dla nas czasem owocnym przez codzienną modlitwę,
dobre uczynki, spowiedź i uczestnictwo w nabożeństwach
roratnich.
Z tym liturgicznym czasem związanych jest wiele
tradycji i symboli. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych obrzędów
adwentowych są Roraty. Dzieci rozpoczynały je procesją do ołtarza
z lampionami w ręku. Mrok świątyni rozpraszały jedynie świece i
blask lampionów. Były one zachęcane do dobrych uczynków i
postanowień. Tradycyjnie wypisywały je we własnoręcznie
wykonanych sercach składanych przy ołtarzu. Na zakończenie każdych
rorat było losowanie, które dziecko zabierze do domu m.in. figurkę
aniołka czy Matki Bożej. Wyrażały one wewnętrzne przygotowanie
do zbliżających się świat Bożego Narodzenia i chęci przemiany
życia.
Z
Roratami związany jest również zwyczaj zapalania specjalnej świecy
ozdobionej niebieską wstążką, zwanej roratką. Symbolizuje
ona Maryję, która jako jutrzenka zapowiada przyjście pełnego
światła – Chrystusa.
Codziennie
w kościele zapalane były również świece w wieńcu
adwentowym. Cztery świece oznaczają cztery niedziele Adwentu.
Z upływem kolejnych tygodni podczas Rorat zapalaliśmy
odpowiednią liczbę świec. Bardzo
serdecznie dziękujemy Pani Irenie za przygotowanie pięknego wieńca.
Świece i lampiony
używane w liturgii adwentowej wyrażają czuwanie i oczekiwanie
na przyjście Bożej Dzieciny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz