Wspomnienie św. Jana Bosko

Jan Bosko urodził się 16 sierpnia 1815 r. w Becchi (ok. 40 km od Turynu). Był synem piemonckich wieśniaków. Gdy miał 2 lata, zmarł jego ojciec. Jego matka musiała zająć się utrzymaniem trzech synów. Młode lata spędził w ubóstwie. Wcześnie musiał podjąć pracę zarobkową. Kiedy miał 9 lat, Pan Bóg w tajemniczym widzeniu sennym objawił mu jego przyszłą misję. Zaczął ją na swój sposób rozumieć i pełnić. Widząc, jak wielkim powodzeniem cieszą się przygodni kuglarze i cyrkowcy, za pozwoleniem swojej matki w wolnych godzinach szedł do miejsc, gdzie ci popisywali się swoimi sztuczkami, i zaczynał ich naśladować. W ten sposób zbierał mieszkańców swojego osiedla i zabawiał ich w niedziele i świąteczne popołudnia, przeplatając swoje popisy modlitwą, pobożnym śpiewem i "kazaniem", które wygłaszał. Było to zwykle kazanie, które tego dnia na porannej Mszy świętej zasłyszał w kościele parafialnym.

Pierwszą Komunię świętą przyjął w wieku 11 lat (1826). Gdy miał lat 14, rozpoczął naukę u pewnego kapłana-emeryta. Musiał ją jednak po roku przerwać po jego nagłej śmierci. W latach 1831-1835 ukończył szkołę podstawową i średnią. Nie mając funduszów na naukę, Jan musiał pracować dodatkowo w różnych zawodach, by zdobyć konieczne podręczniki i opłacić nauczycieli. Musiał także pomyśleć o własnym utrzymaniu, mieszkając na stancji. Dorabiał nadto dawaniem korepetycji.

czytaj całość

Święty Janie Bosko ,
Ojcze i Nauczycielu młodzieży,
posłuszny darom Ducha i otwarty na rzeczywistość swoich czasów
byłeś dla młodzieży, zwłaszcza tej bezbronnej i ubogiej,
znakiem miłości i troskliwości Boga.

Bądź nam przewodnikiem na drodze przyjaźni
z Panem Jezusem,
abyśmy mogli odkryć w Nim i w Jego Ewangelii
sens naszego życia
i źródło prawdziwego szczęścia.

Dopomóż nam odpowiedzieć hojnie na powołanie,
które otrzymaliśmy od Boga,
abyśmy w codziennym życiu
byli budowniczymi jedności
i współpracowali z entuzjazmem,
w jedności z całym Kościołem,
w tworzeniu cywilizacji miłości.

Wyjednaj nam łaskę wytrwałości
w jak najgłębszym przeżywaniu życia chrześcijańskiego
według ducha błogosławieństw;
i spraw, abyśmy, prowadzeni przez Maryję Wspomożycielkę,
mogli kiedyś znaleźć się z Tobą
w wielkiej niebiańskiej rodzinie.
Amen.

Boże Narodzenie 2019

„Boże Narodzenie kryje w sobie tajemnicę nieba i daje nam nadzieję życia wiecznego" 

Naszą radość Bożego Narodzenia przedłużamy o drugi dzień świąteczny. Wspominamy w tym dniu męczeństwo św. Szczepana, który został ukamienowany. Tym samym stał się pierwszym męczennikiem, który oddał swe życie w obronie wiary. Tradycyjnie podczas wszystkich Mszy Świętych w naszym kościele jak i we wszystkich świątyniach Archidiecezji Wrocławskiej przeczytany został list Rektorów Papieskiego Wydziału Teologicznego i Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu na Święto św. Szczepana Męczennika. 

Z okazji Świat Bożego Narodzenia nasza schola przygotowała dla parafian koncert kolęd, który odbył się po mszy świętej o godz. 12.30 w kościele parafialnym. Młodzi artyści zadbali, aby parafianie przeżyli ten radosny czas w wyjątkowej atmosferze. Zabrali wiernych w muzyczną podróż do krainy najpiękniejszych polskich kolęd. Dzieci perfekcyjnie przygotowały się do występu. Wspólne kolędowanie uświetnił występ naszych uzdolnionych muzycznie ministrantów. Dawid Halaś zagrał kolędę na saksofonie, a Kamil Mingielewicz na akordeonie. 

Zachęcamy do obejrzenia filmu z występu naszych młodych, uzdolnionych muzycznie i wokalnie artystów i artystek. Dzięki ich zaangażowaniu i bogatemu repertuarowi mogliśmy jeszcze bardziej poczuć klimat kolędowej radości z narodzenia Zbawiciela.

Pasterka 2019

Oto zwiastuję wam radość wielką, dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. 

Łk 2, 10-11

Boże Narodzenie to wyjątkowy i radosny czas, w którym na świat przychodzi Bóg w postaci dzieciątka Jezus. Przychodzi do każdego człowieka. Wigilia to dzień w którym na nowo odżywają polskie obrzędy i zwyczaje, to dzień w którym polska tradycja świąteczna, jest tak silna, że nie sposób ją ominąć. Wigilia Bożego Narodzenia to najbardziej uroczysty dzień w roku, z którym powiązanych jest wiele obrzędów. Gdy zapadł zmrok i pojawia się pierwsza gwiazdka domownicy zasiadają do uroczystej kolacji zwanej wieczerzą wigilijną. Rozpoczyna się ją modlitwą oraz czytaniem Ewangelii mówiącym o przyjściu na świat Syna Bożego. Następnie udają się do parafialnego wieczernika na uroczystą mszę świętą zwaną pasterką, którą celebruje się o północy. Za przykładem pastuszków przychodzimy oddać hołd Bożej Dziecinie. Czyniąc ubogich pasterzy pierwszymi świadkami narodzenia Jezusa, Bóg zwrócił uwagę na to, że Syn Boży jest dostępny dla wszystkich ludzi. W klimat tej wyjątkowej nocy wprowadzał świąteczny wystrój naszego kościoła. Żywe choinki przystrojone światełkami i lampkami. Całą świątynię wypełniał zapach lasu oraz siana. W centrum przed ołtarzem znajdowała się piękna szopka z pustym jeszcze żłóbkiem. Punktualnie o północy zagrzmiały organy i popłynęły słowa kolędy „W śród nocnej ciszy”. Ksiądz proboszcz Adam Lota pośród nocnego mroku wniósł w procesji figurkę Dzieciątka, złożył ją w żłóbku i przez dłuższą chwilę adorował. W czasie kazania kapłan mówił o tajemnicy Wcielenia i istocie Bożego Narodzenia. W czasie mszy płynęły kolędy, które wszyscy bardzo lubimy śpiewać. Dwaj ministranci zagrali je pięknie na akordeonie i saksofonie. Tę piękną bożonarodzeniową liturgię zwieńczyła kolędą “Bóg się rodzi”.

W Wigilię Narodzenia Pańskiego wspominamy pierwszych rodziców, Adama i Ewę. Adam był praojcem ludzkości, pierwszym człowiekiem stworzonym przez Boga „z prochu ziemi”, ukształtowanym na „obraz i podobieństwo” Boga. 24 grudnia swoje imieniny miał nasz proboszcz ks. Adam Lota. Rada Parafialna i ministranci w imieniu całej wspólnoty złożyli kapłanowi najserdeczniejsze życzenia.

Po błogosławieństwie ksiądz proboszcz złożył wszystkim parafianom i gościom świąteczne życzenia oraz zaprosił wiernych do wspólnego łamania się opłatkiem. Wiele osób długo jeszcze podchodziło do szopki, by oddać cześć Dzieciątku Jezus i Świętej Rodzinie.

Bajka z morałem cz.12 - Trzy sklepy

Spotkanie Rady Parafialnej

Zapraszam osoby należące do Rady Parafialnej 

na krótkie pokolędowo-gospodarcze spotkanie ze mną 

31 stycznia (piątek) o godz.15:00 

w luboszyckiej świetlicy

ks. Adam

Adwent - Roraty 2019

Adwent to czas oczekiwania na powtórne przyjście Mesjasza i czas przygotowania do świąt Bożego Narodzenia. Dołożyliśmy starań, aby ten okres był dla nas czasem owocnym przez codzienną modlitwę, dobre uczynki, spowiedź i uczestnictwo w nabożeństwach roratnich.

Z tym liturgicznym czasem związanych jest wiele tradycji i symboli. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych obrzędów adwentowych są Roraty. Dzieci rozpoczynały je procesją do ołtarza z lampionami w ręku. Mrok świątyni rozpraszały jedynie świece i blask lampionów. Były one zachęcane do dobrych uczynków i postanowień. Tradycyjnie wypisywały je we własnoręcznie wykonanych sercach składanych przy ołtarzu. Na zakończenie każdych rorat było losowanie, które dziecko zabierze do domu m.in. figurkę aniołka czy Matki Bożej. Wyrażały one wewnętrzne przygotowanie do zbliżających się świat Bożego Narodzenia i chęci przemiany życia.

Z Roratami związany jest również zwyczaj zapalania specjalnej świecy ozdobionej niebieską wstążką, zwanej roratką. Symbolizuje ona Maryję, która jako jutrzenka zapowiada przyjście pełnego światła – Chrystusa.

Codziennie w kościele zapalane były również świece w wieńcu adwentowym. Cztery świece oznaczają cztery niedziele Adwentu. Z upływem kolejnych tygodni podczas Rorat zapalaliśmy odpowiednią liczbę świec. Bardzo serdecznie dziękujemy Pani Irenie za przygotowanie pięknego wieńca. Świece i lampiony używane w liturgii adwentowej wyrażają czuwanie i oczekiwanie na przyjście Bożej Dzieciny.

Ogłoszenie

W tym tygodniu 

wyjątkowo 

nie ma Mszy św. 

i w poniedziałek i we wtorek

Elementarz - Eucharystia cz.13

Po co komu Biblia?

Przeczytaj Pismo Święte!

"Słowo blisko ciebie" to program, który ma pomóc każdemu przeczytać całe Pismo Święte. Można w niego wejść 26 stycznia - w Niedzielę Słowa Bożego - lub w dowolnym momencie. Zaprasza wspólnota Hallelu Jah i Dzieło Biblijne Archidiecezji Wrocławskiej.

„Chcemy przez niemal cztery lata jednoczyć się każdego dnia w czytaniu jednego rozdziału wyznaczonej księgi Pisma Świętego. W ten sposób będziemy pogłębiać naszą więź z Chrystusem i coraz mocniej poznawać serce Boga – tłumaczą inicjatorzy. – Na tę drogę może wejść każdy. Jedynym warunkiem jest posiadanie Biblii oraz dostępu do internetu, gdzie znaleźć będzie można rozpisany kalendarz czytań.

Ks. M. Rosik wspiera uczestników projektu przez przygotowywanie konferencji, wprowadzanie do poszczególnych etapów „podróży przez Biblię” – na przykład ewangelii synoptycznych (od których zaczyna się biblijna wędrówka w ramach programu) czy pism Janowych.

więcej informacji

- strona internetowa 

- profil na facebook'u

- profil na instagramie

I NIEDZIELA SŁOWA BOŻEGO

Papież Franciszek postanowił, aby III niedziela zwykła była obchodzona w całym Kościele jako Niedziela Słowa Bożego. Czytamy o tym w ogłoszonym 30 września 2019 r. Liście Apostolskim w formie Motu Proprio „Aperuit illis”. Jak zaznaczył Franciszek, ma się ona przyczynić „aby w Ludzie Bożym wzrosła religijna i bliska znajomość Pisma Świętego”. Dokument został podpisany w 1600 rocznicę śmierci św. Hieronima – wielkiego miłośnika i tłumacza Pisma Świętego, a jednocześnie dzień wspomnienia liturgicznego tego doktora Kościoła. W tym roku, po raz pierwszy, Niedziela Słowa Bożego przypada 26 stycznia.

czytaj więcej o Niedzieli Słowa Bożego

List Apostolski "Aperuit illis" papieża Franciszka

fb/EWTNPolska

III NIEDZIELA ZWYKŁA

Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu ziem Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: "Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło". Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: "Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie". Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, Jezus ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: "Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi". Oni natychmiast, zostawiwszy sieci, poszli za Nim. A idąc stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci: Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim. I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.

/ Mt 4, 12-23 /

LITURGIA SŁOWA  

   HOMILIE DOMINIKAŃSKIE (audio)

Ogłoszenia na III Niedzielę Zwykłą

1. Przeżywamy dzisiaj 3 niedzielę zwykłą. 

2. W tym tygodniu wyjątkowo nie będzie Mszy św. i w poniedziałek i  we wtorek.

3. W przyszłą niedzielę – 2 lutego – obchodzić będziemy święto Ofiarowania Pańskiego, zwane świętem Matki Boskiej Gromnicznej. Po Mszy Świętej o godz. 9.00 zmiana tajemnic Żywego Różańca. Podczas wszystkich Mszy Świętych odbędzie się błogosławieństwo świec zwanych gromnicami. Wystawia się je zapalone w oknach podczas burz oraz wkłada w dłonie konającym. Zwyczaj ten nawiązuje do Chrystusa - światłości świata, który nieustannie oświeca drogi naszego życia. Tego też dnia będziemy obchodzić w Kościele Dzień Życia Konsekrowanego dlatego zgodnie z prośbą Księdza Arcybiskupa Metropolity po każdej Mszy świętej będzie kolekta mszalna przeznaczona na wsparcie materialne dla sióstr klauzurowych oraz Archidiecezjalny Ośrodek Adopcyjno-Opiekuńczy. 

Intencje mszalne (26.01-02.02.2020)

III NIEDZIELA ZWYKŁA (26.01.20)

9⁰⁰ - Ś.p.: Stanisława Krzysztofik (od rodziny Wysota z Brzezia)

10⁴⁵ (Lubów) Ś.p.: Olga i Stanisław Miklas (w 1. rocznicę śmierci)

12³⁰ - Ś.p. Wiktor Mateńko (w 6. rocznicę śmierci) - do Trójcy Przenajświętszej o zbawienie duszy

ŚRODA (29.01.20) 

św. Anieli Merici, założycielki Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej 

  

17⁰⁰ - O błogosławieństwo Boże dla mieszkańców i mieszkanek naszej parafii

  CZWARTEK (30.01.20) 

17⁰⁰ -  ...............

 

Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan - dzień 8

[Jezus powiedział do swoich uczniów]: Ruszajcie w drogę i rozgłaszajcie: Blisko już jest Królestwo Niebios! Uzdrawiajcie chorych, przywracajcie życie umarłym, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie demony. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie.

Mt 10, 7-8

Refleksja 

Pobyt Pawła na Malcie jest pełen aktów dawania i otrzymywania: najpierw apostoł doświadcza niezwykłej życzliwości wyspiarzy; potem sam uzdrawia ojca Publiusza i wielu innych chorych. Na koniec dwustu siedemdziesięciu sześciu rozbitków, którzy stracili wszystko w czasie sztormu, otrzymuje obfite zaopatrzenie i opuszcza Maltę. Jako chrześcijanie jesteśmy powołani do okazywania życzliwości. Ale żeby dać, musimy najpierw nauczyć się otrzymywać – od Chrystusa i od innych. Częściej, niż zdajemy sobie sprawę, jesteśmy odbiorcami aktów życzliwości od ludzi, którzy się od nas różnią. Te dzieła wskazują również na hojność i miłość Bożą. My, którzy zostaliśmy tak szczodrze obdarzeni przez Pana, jesteśmy odpowiedzialni za przekazanie tego, co otrzymaliśmy. 

Modlitwa 

Boże, dawco życia, 
dziękujemy Ci za dar Twojej współczującej miłości, 
która nas koi i wzmacnia w chwilach próby i zwątpienia. 
Modlimy się, aby nasze Kościoły 
były zawsze otwarte 
na przyjmowanie Twoich darów od siebie nawzajem. 
Daj nam ducha szczodrości wobec wszystkich, 
kiedy kroczymy wspólnie drogą ku chrześcijańskiej jedności. 
Prosimy o to w imię Twojego Syna. 
który króluje z Tobą i Duchem Świętym. 
Amen. 

/  Materiały do ekumenicznych modlitw przygotowali chrześcijanie z Malty /

Święto Nawrócenia św. Pawła

Szaweł urodził się w Tarsie w Cylicji (obecnie Turcja) około 5-10 roku po Chrystusie. Pochodził z żydowskiej rodziny silnie przywiązanej do tradycji. Byli niewolnikami, którzy zostali wyzwoleni. Szaweł odziedziczył po nich obywatelstwo rzymskie. Uczył się rzemiosła - tkania płótna namiotowego. Później przybył do Jerozolimy, aby studiować Torę. Był uczniem Gamaliela (Dz 22, 3). Gorliwość w strzeżeniu tradycji religijnej sprawiła, że mając około 25 lat stał się zdecydowanym przeciwnikiem i prześladowcą Kościoła. Uczestniczył jako świadek w kamienowaniu św. Szczepana. Około 35 roku z własnej woli udał się z listami polecającymi do Damaszku (Dz 9, 1n; Ga 1, 15-16), aby tam ścigać chrześcijan. Jak podają Dzieje Apostolskie, u bram miasta "olśniła go nagle światłość z nieba. A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos: «Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?» - «Kto jesteś, Panie?» - powiedział. A On: «Jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstań i wejdź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić» (Dz 9, 3-6).

czytaj całość

WYWIAD Z RABINEM Z TARSU

Pielgrzymka do Częstochowy 2018 cz.2

Pielgrzymka do Częstochowy 

1 września 2018 r.

Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan - dzień 7

W pewnej chwili uczniowie podeszli do Jezusa i zapytali: Kto zatem jest największy w Królestwie Niebios? Przywołał wtedy do siebie dziecko, postawił je pośród nich i powiedział: Zapewniam was, jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do Królestwa Niebios. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w Królestwie Niebios. Kto przyjąłby jedno takie dziecko w Moje imię, Mnie przyjmuje. Jeśli zaś ktoś zgorszyłby jednego z tych najmniejszych, którzy wierzą we Mnie, byłoby lepiej dla niego, aby zawieszono mu u szyi kamień młyński i wrzucono go w morską głębinę.

Mt 18, 1-6

Refleksja 

Mieszkańcy Malty zrozumieli, że postrzeganie przez nich Pawła jako mordercy było błędne. Zmienili zdanie i swój stosunek do apostoła i pozostałych rozbitków. Niezwykłe wydarzenie ze żmiją pozwala wyspiarzom zobaczyć rzeczywistość w nowy sposób i przygotować się na wysłuchanie przesłania Pawła o Chrystusie. W poszukiwaniu pojednania i chrześcijańskiej jedności często jesteśmy zmuszani, by przemyśleć, czy właściwie i sprawiedliwie postrzegamy inne tradycje i kultury. Wymaga to ciągłego nawracania się na Chrystusa, w którym Kościoły uczą się przezwyciężać nawyk traktowania innych jako zagrożenia. Kiedy się nawracamy, nasze negatywne nastawienie i niesprawiedliwe opinie zostają zastąpione szacunkiem i miłością do innych, a my sami przybliżamy się do jedności. 

Modlitwa

Wszechmogący Boże, 
zwracamy się do Ciebie ze skruszonym sercem. 
W szczerym poszukiwaniu Twojej prawdy, 
oczyść nas z niesprawiedliwych opinii o innych, 
zwalcz w nas uprzedzenia 
i prowadź Kościoły do wzrastania w komunii. 
Pomóż nam pozbyć się naszych lęków, uprzedzeń, stereotypów 
i lepiej zrozumieć siebie nawzajem 
oraz przybyszów, szukających wśród nas swego domu. 
Prosimy o to w imię Jedynego Sprawiedliwego, 
Twojego ukochanego Syna, Jezusa Chrystusa. 
Amen.

/  Materiały do ekumenicznych modlitw przygotowali chrześcijanie z Malty /

Wspomnienie św. Franciszka Salezego, biskupa i doktora Kościoła

Franciszek urodził się pod Thorens (w Alpach Wysokich) 21 sierpnia 1567 r. Jego ojciec, także Franciszek, był kasztelanem w Nouvelles i miał tytuł pana di Boisy. Matka, Franciszka, pochodziła również ze znakomitego rodu Sionnaz. Spośród licznego rodzeństwa Franciszek był najstarszy.

W domu otrzymał wychowanie głęboko katolickie. Duży wpływ na jego późniejsze życie wywarła mamka Puthod i kapelan Deage. Jednak wpływ decydujący na wychowanie syna miała matka. Wyszła za pana di Boisy, gdy miała zaledwie 15 lat. On miał wówczas 45 lat, mógł być zatem dla niej raczej ojcem niż mężem. Wychowała 13 dzieci. Jej opiece było zlecone ponadto całe gospodarstwo i służba. Franciszka umiała znaleźć czas na wszystko, była bardzo pracowita, systematyczna, spokojna i zapobiegliwa. Właśnie przykład matki będzie dla Franciszka wzorem, jaki poleci osobom żyjącym w świecie, by nawet wśród najliczniejszych zajęć umiały jednoczyć się z Panem Bogiem.

czytaj całość

Pielgrzymka do Częstochowy 2018 cz.1

Pielgrzymka do Częstochowy 

1 września 2018 r.

Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan - dzień 6

[Jezus] Powiedział do tego, który Go zaprosił [na ucztę]: Kiedy wydajesz obiad lub kolację, nie zapraszaj swoich przyjaciół, braci, członków rodziny czy bogatych sąsiadów po to, żeby w zamian zaprosili ciebie. Lecz gdy wydajesz przyjęcie, zapraszaj biednych, kalekich, ułomnych i niewidomych. Wtedy będziesz szczęśliwy, że nie mają czym się tobie odwdzięczyć, bo nagrodę otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych. Gdy to usłyszał jeden ze współbiesiadników, powiedział do Niego: Szczęśliwy ten, kto będzie jadł chleb w Królestwie Boga. Jezus mu odpowiedział: Pewien człowiek urządził wielką ucztę i zaprosił wielu. W porze uczty posłał swego sługę, aby powiedział zaproszonym: Chodźcie, bo już wszystko gotowe. Ale wszyscy zaczęli się podobnie wymawiać. Pierwszy odpowiedział: Zakupiłem pole i muszę pójść je obejrzeć. Przyjmij, proszę, moje wytłumaczenie. Drugi zaś powiedział: Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować. Przyjmij, proszę, moje wytłumaczenie. Inny oświadczył: Ożeniłem się i dlatego nie mogę przyjść. Sługa powrócił i powiedział to swojemu panu. Wtedy gospodarz rozgniewał się, nakazał mu wyjść niezwłocznie na place i ulice miasta i przyprowadzić biednych, kalekich, niewidomych i ułomnych. Potem sługa oznajmił: Panie, zrobiłem, jak nakazałeś i jeszcze są wolne miejsca. Wówczas pan powiedział do swojego sługi: Wyjdź na drogi i ścieżki i przymuszaj innych do przyjścia, aby został zapełniony mój dom. Mówię wam bowiem, że nikt z tych zaproszonych nie skosztuje mojej uczty.

Łk 14, 12-24

Refleksja 

Po szoku spowodowanym burzą na morzu, wielu konfliktach i stratach, życzliwa opieka mieszkańców Malty, jakiej doświadczyli Paweł i jego towarzysze, przywraca rozbitkom nadzieję i wiarę w drugiego człowieka. Taka życzliwość przejawiająca się w gościnności i udzielaniu pomocy dowodzi naszego człowieczeństwa. Ewangelia uczy nas, że gdy troszczymy się o cierpiących, okazujemy miłość samemu Chrystusowi (por. Mt 25, 40). Co więcej, gdy okazujemy miłosierną dobroć słabym i pozbawionym środków do życia, dostrajamy nasze serca do rytmu serca Boga, w którym ubodzy mają szczególne miejsce. Przyjęcie obcych, niezależnie od tego, czy są to ludzie innych kultur, innych przekonań i religii, imigranci, czy uchodźcy, oznacza umiłowanie samego Chrystusa oraz ukazywanie miłości Bożej. Jako chrześcijanie jesteśmy wezwani, by wyjść z wiarą i wszechogarniającą Bożą miłością nawet do tych, których trudno kochać. 

Modlitwa

Boże sieroty, wdowy i przybysza, 
zaszczep w naszych sercach głębokie poczucie gościnności. 
Otwórz nasze oczy i serca, 
kiedy ustami potrzebujących prosisz nas, 
abyśmy Cię nakarmili, ubrali i odwiedzali. 
Spraw, aby nasze Kościoły 
miały udział w przezwyciężaniu głodu, pragnienia oraz izolacji 
i w pokonywaniu barier, które uniemożliwiają 
okazywanie gościnności i życzliwości wszystkim ludziom. 
Prosimy o to w imię Twojego Syna, Jezusa, 
który jest obecny w najmniejszych z naszych sióstr i braci. 
Amen.

/  Materiały do ekumenicznych modlitw przygotowali chrześcijanie z Malty /

Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan - dzień 5

Apostołowie znowu zebrali się u Jezusa i opowiedzieli o wszystkim, czego dokonali i nauczali. On zaś im polecił: Idźcie na pustkowie i trochę odpocznijcie. Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet nie mieli czasu zjeść. Popłynęli więc łodzią w zaciszne i odosobnione miejsce. Zobaczono jednak, jak odpływali. Wielu ich rozpoznało, podążyło pieszo ze wszystkich miast i przybyło tam przed nimi. Po wyjściu z łodzi Jezus zobaczył wielki tłum i ulitował się nad nimi, bo byli jak owce bez pasterza. I zaczął im głosić liczne nauki. A gdy zrobiło się późno, uczniowie podeszli do Niego i powiedzieli: Jesteśmy na pustkowiu i pora już późna. Każ ludziom rozejść się do okolicznych osad i wiosek, aby kupili sobie coś do jedzenia. Jezus im jednak odpowiedział: Wy dajcie im jeść. Zapytali więc Go: Czy mamy iść i kupić chleba za dwieście denarów, żeby dać im jeść? On zaś powiedział im: Idźcie i zobaczcie, ile macie chlebów. Gdy to sprawdzili, oznajmili: Pięć i dwie ryby. Wtedy polecił im, żeby kazali wszystkim usiąść grupami na zielonej trawie. I rozłożyli się grupa przy grupie, po sto i po pięćdziesiąt osób. Wówczas Jezus wziął pięć chlebów i dwie ryby, podniósł wzrok ku niebu, pobłogosławił i połamał chleby, i dawał uczniom, aby im rozdawali. Także dwie ryby podzielił między wszystkich. I najedli się wszyscy do syta, i zebrali jeszcze dwanaście pełnych koszy okruchów i resztek z ryb. Tych zaś, którzy jedli, było pięć tysięcy mężczyzn.

Mk 6, 30-44

Refleksja 

Zaproszenie Pawła do jedzenia jest zachętą dla współtowarzyszy podróży, aby umocnili się na to, co ich czeka. Przyjmowanie chleba oznacza dla nich również zmianę nastawienia. Widać, jak przechodzą od rozpaczy do odwagi i gotowości działania. W podobny sposób Eucharystia lub Wieczerza Pańska pokrzepia nas, zmienia i ukierunkowuje na życie w Bogu. Stajemy się silni, odważni i gotowi do działania. Łamanie chleba – stanowiące sedno życia i kultu wspólnoty chrześcijańskiej – buduje nas, gdy angażujemy się w służbę chrześcijańską. Tęsknimy za dniem, w którym wszyscy chrześcijanie będą mogli zasiąść wspólnie przy stole Pańskim i czerpać siłę z jednego chleba i jednego kielicha. 

Modlitwa 

Kochający Boże, 

Twój Syn Jezus Chrystus łamał chleb 

i pił z jednego kielicha z przyjaciółmi w przeddzień swej męki. 

Potem dał im swoje ciało i krew 

jako pokarm jedności i nieśmiertelności 

Obyśmy razem wzrastali w braterskiej komunii. 

Daj nam siłę do budowania mostów współczucia, solidarności i harmonii. 

W mocy Ducha Świętego 

prosimy o to w imię Twojego Syna, 

który daje swoje życie, abyśmy mogli żyć. 

Amen.

/  Materiały do ekumenicznych modlitw przygotowali chrześcijanie z Malty /

Bajka z morałem cz.11 - Trzy sita

Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan - dzień 4

[Jezus]Powiedział też do swoich uczniów: Dlatego mówię wam: Nie martwcie się o życie, co będziecie jeść ani o ciało, w co się ubierzecie. Czy życie nie znaczy więcej niż jedzenie, a ciało niż ubranie? Zwróćcie uwagę na kruki. Nie sieją ani nie zbierają plonów, nie mają spichlerza ani składnicy, a jednak Bóg je żywi. O ileż więcej jesteście warci niż ptaki. Kto z was przez troskliwe zabieganie może choćby trochę przedłużyć własne życie? Jeżeli więc najmniejszej rzeczy nie potraficie wykonać, dlaczego troszczycie się o pozostałe? Zwróćcie uwagę na lilie, jak wzrastają. Nie pracują ani nie przędą, a mówię wam, że nawet Salomon w całej swojej chwale nie był tak ubrany, jak jedna z nich. Jeśli więc roślinę na polu, która dziś jest, a jutro zostanie wrzucona do pieca, Bóg tak przyodziewa, o ileż bardziej was, ludzi małej wiary. Nie szukajcie więc tego, co będziecie jedli i co będziecie pili. Nie martwcie się o to. Tego wszystkiego bowiem szukają ludzie tego świata. Wasz Ojciec zaś wie, czego potrzebujecie. Szukajcie raczej Jego Królestwa, a wszystko inne będzie wam dodane. Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się waszemu Ojcu dać wam Królestwo. Sprzedajcie wasze majętności i dajcie jałmużnę. Sprawcie sobie trzosy, które nie niszczeją, skarb niewyczerpany w niebie, gdzie złodziej się nie wkrada ani mól nie niszczy. Gdzie bowiem jest wasz skarb, tam będzie i wasze serce.

Łk 12, 22-34

Refleksja 

Pośród burzy spokój, zaufanie Bogu i nadzieja Pawła kontrastowały ze strachem i zwątpieniem towarzyszy podróży apostoła. Nasze wspólne powołanie do bycia uczniami Jezusa Chrystusa wymaga, byśmy stawali się znakiem sprzeciwu. Zostaliśmy powołani, aby w świecie rozdartym niepokojem i egoizmem być świadkami nadziei, pokładając ufność w Bożej miłości. Doświadczenie chrześcijańskie pokazuje, że Bóg pisze prosto na krzywych liniach. Wiemy, że nawet wśród przeciwności nie utoniemy ani nie zagubimy się, bowiem niezmienna miłość Boga trwa na wieki. 

Modlitwa

Wszechmogący Boże, 
nasze osobiste cierpienie sprawia, 
że płaczemy z bólu i kurczymy się ze strachu, 
kiedy doświadczamy choroby, niepokoju, 
lub śmierci bliskich. 
Naucz nas ufać Tobie. 
Niech nasze Kościoły będą znakami Twojej opatrzności. 
Uczyń nas prawdziwymi uczniami Jezusa, 
który pokazał nam, jak słuchać Twojego słowa 
i służyć sobie nawzajem. 
Z ufnością prosimy o to w imię Twojego Syna, 
i w mocy Ducha Świętego. 
Amen

/  Materiały do ekumenicznych modlitw przygotowali chrześcijanie z Malty /

Czy pamiętasz?

Panie Jezu, narodziłeś się z Dziewicy Maryi, córki świętych Anny i Joachima.
Patrz z miłością na dziadków na całym świecie.
Ochraniaj ich! Oni są bogactwem dla rodzin, dla Kościoła i dla całego społeczeństwa.
Wspieraj ich! Kiedy przybywa im lat, niech wciąż będą dla swojej rodziny
mocnymi filarami wiary ewangelicznej, stróżami szlachetnych wartości rodziny,
żywymi skarbcami trwałych tradycji religijnych.
Spraw, by jako nauczyciele mądrości i odwagi przekazywali przyszłym pokoleniom
owoce swoich dojrzałych doświadczeń ludzkich i duchowych.
Panie Jezu, pomagaj rodzinom i społeczeństwu doceniać obecność i rolę dziadków.
Spraw, by nigdy nie byli zaniedbywani ani wykluczani,
ale zawsze znajdowali szacunek i miłość.
Pomagaj im żyć pogodnie i czuć się akceptowani przez wszystkie lata życia, 

jakimi ich obdarzasz.

Maryjo, Matko wszystkich żyjących, nieustannie otaczaj opieką dziadków,
bądź z nimi podczas ziemskiej pielgrzymki, i niech za sprawą Twoich modlitw wszystkie rodziny
spotkają się kiedyś w niebieskiej ojczyźnie, gdzie Ty czekasz na wszystkich ludzi,
by ich przygarnąć w wielkim uścisku życia bez końca.
Amen!

/ modlitwa za dziadków Benedykt XVI / 

I pielgrzymka do Grodowca 2018

I pielgrzymka do Grodowca

18 sierpnia 2018 r.

Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan - dzień 3

[Jezus powiedział]: Przyjdźcie do Mnie wszyscy utrudzeni i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie. Weźcie na siebie Moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla waszych dusz. Jarzmo Moje bowiem jest miłe, a Moje brzemię lekkie. 

Mt 11, 28-30

Refleksja 

Będąc chrześcijanami należącymi do Kościołów i tradycji, które nie są w pełni ze sobą pojednane, często odczuwamy zniechęcenie brakiem widocznego postępu w osiąganiu pełnej jedności. Niektórzy tracą nadzieję i postrzegają tę jedność jako nieosiągalny ideał. Inni nie uznają jedności za niezbędny element wiary i chrześcijańskiego świadectwa. Gdy modlimy się o dar widzialnej jedności, czyńmy to z niezachwianą wiarą, cierpliwością i wyczekującą nadzieją, ufając Bożej miłości. O jedność prosi Pan w modlitwie za Kościół, a skoro On towarzyszy nam w tej podróży, nie możemy się zniechęcać i poddawać. 

Modlitwa 

Boże nadziei, 
zagubieni i zniechęceni, zwracamy się do Ciebie. 
Wlej w nas dar ufności. 
Niech nasze Kościoły trwają w nadziei 
I nie poddając się zwątpieniom dążą do jedności, 
o którą Twój Syn modlił się w przeddzień swej męki. 
Prosimy o to przez Tego, który żyje i króluje 
z Tobą i Duchem Świętym na wieki wieków. 
Amen

/  Materiały do ekumenicznych modlitw przygotowali chrześcijanie z Malty /

Ognisko na zakończenie roku szkolnego 2018 cz.3

Ognisko na zakończenie roku szkolnego

23 czerwca 2018 r.

Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan - dzień 2

Tego samego dnia, gdy zapadł wieczór, [Jezus] powiedział do [uczniów]: Przeprawmy się na drugą stronę. Pozostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Również inne łodzie popłynęły z Nim. Nagle zerwał się bardzo gwałtowny wicher. Fale zalewały łódź, tak że już napełniała się wodą. On zaś spał na rufie, opierając się na podgłówku. Obudzili Go więc i zawołali: Nauczycielu, nie obchodzi Cię, że giniemy? Wtedy wstał, zgromił wicher i powiedział do jeziora: Milcz, ucisz się! I wicher się uspokoił, i nastała głęboka cisza. Potem zapytał ich: Dlaczego tak się boicie? Jeszcze nie wierzycie? Oni zaś bardzo przerażeni pytali się wzajemnie: Kim On jest, że i wiatr, i jezioro są Mu posłuszne? 

Mk 4, 35-41

Refleksja 

Chrystus jest naszym światłem i przewodnikiem. Bez Niego stajemy się zdezorientowani i gubimy się. Kiedy tracimy z oczu Chrystusa, boimy się i odsuwamy od siebie. Wielu ludzi dobrej woli spoza Kościoła nie jest w stanie ujrzeć światła Chrystusa, ponieważ nie odbijamy go dostatecznie wyraźnie lub zupełnie je zaciemniamy. Kiedy szukamy światła Chrystusa, On rozświetla nasze dusze, a my zbliżamy się do siebie. Wyraźniej odbijamy Jego światło, stając się prawdziwie znakiem Chrystusa, światłem świata. 

Modlitwa 

Boże, Twoje słowo jest światłem,
a bez Ciebie jesteśmy zagubieni i zdezorientowani.
Oświeć nas, byśmy przez Twoje słowo mogli kroczyć jasną drogą.
Niech w naszych Kościołach Twoja przewodnia,
pocieszająca i przemieniająca obecność nie traci blasku.
Daj nam uczciwość, której potrzebujemy, żeby rozpoznać,
kiedy utrudniamy innym widzenie Twego światła,
oraz łaskę, której potrzebujemy, aby dzielić się Twoim światłem z innymi.
Prosimy o to w imię Twojego Syna, który wzywa nas,
swoich naśladowców, abyśmy byli światłością dla świata.
Amen.

/  Materiały do ekumenicznych modlitw przygotowali chrześcijanie z Malty /

Elementarz - Eucharystia cz.12

Ognisko na zakończenie roku szkolnego 2018 cz.2

Ognisko na zakończenie roku szkolnego

23 czerwca 2018 r.

II NIEDZIELA ZWYKŁA

Jan zobaczył podchodzącego ku niemu Jezusa i rzekł: "Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: „Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi". Jan dał takie świadectwo: "Ujrzałem ducha, który zstępował z nieba jak gołębica i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: „Ten, nad którym ujrzysz ducha zstępującego i spoczywającego na Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym”. Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym".

/ J 1, 29-34 /

LITURGIA SŁOWA  

   HOMILIE DOMINIKAŃSKIE (audio)

Ogłoszenia na II Niedzielę Zwykłą

1. Przeżywamy dzisiaj 2 niedzielę zwykłą. 

2. Pojutrze – 21 stycznia – przypada liturgiczne wspomnienie świętej Agnieszki oraz Dzień Babci, a 22 stycznia – Dzień Dziadka. Pamiętajmy i módlmy się w tych dniach za czcigodnych Seniorów, tych żyjących i tych, którzy już odeszli do Pana. 

3. Trwa kolęda. Cel tej wizyty jest przede wszystkim duszpasterski. Modlimy się o błogosławieństwo dla domowników przy stole przykrytym białym obrusem, na którym ustawmy krzyż i dwie świece. Proszę, aby w miarę możliwości w tym spotkaniu wzięły udział wszystkie osoby zamieszkujące daną posesję. Dzieci oraz młodzież szkolna niech przygotują zeszyt od religii. Wizytę duszpasterską rozpoczynamy od godz. 16.00, według załączonego planu, który też znajduje się na internetowej stronie naszej parafii. W sobotę 25 stycznia ostatni dzień kolędy – tzw. dodatkowej. Chęć przyjęcia duszpasterza należy zgłosić po Mszy Świętej w zakrystii ewentualnie telefonicznie.

www.luboszyceparafia.blogspot.com

Intencje mszalne (19-26.01.2020)

II NIEDZIELA ZWYKŁA (19.01.20)

9⁰⁰ - Ś.p.: Stefania i Jan Giera

10⁴⁵ (Lubów) Ś.p.: Helena (14. rocznica śmierci) Hrebenyk i Włodzimierz Hrebenyk

12³⁰ - Ś.p. Leokadia Halaś   

PONIEDZIAŁEK (20.01.20)  

15⁰⁰ - Ś.p. Stanisława Krzysztofik (od p. Wiesławy Sobczyk z rodziną)

 

WTOREK (21.01.20)

  św. Agnieszki, dziewicy i męczennicy

15⁰⁰ -  O zdrowie i Boże błogosławieństwo dla Zofii i Wojciecha Kurpiel w Dniu Babci i Dziadka (od wnuków)

ŚRODA (22.01.20)  

  

15⁰⁰ - Ś.p. Wojciech Wyżkiewicz (w 9. rocznicę śmierci)