Bajka z morałem (44) - Zupa z kamienia

 

Odpust parafialny 2020 cz.3

  Odpust parafialny 

13 września 2020 r.

Wspomnienie św. Hieronima, doktora Kościoła

Hieronim urodził się ok. 345 r. w Strydonie (prawdopodobnie na terenie dzisiejszej Chorwacji). Był synem zamożnych ludzi pochodzenia rzymskiego, katolików. Studiował w Rzymie pod kierunkiem mistrzów łaciny i retoryki, m.in. Donata. Tam - w wieku młodzieńczym, zgodnie z ówczesnym zwyczajem - przyjął chrzest między 358 a 364 r. z rąk papieża św. Liberiusza. Wówczas postanowił porzucić światowe życie i zająć się zagadnieniami religijnymi. Udał się następnie do Trewiru, ówczesnej stolicy cesarstwa, gdzie na życzenie rodziców miał rozpocząć karierę urzędniczą; prawdopodobnie jednak podjął tam studia teologiczne. Z Galii powrócił do Włoch. W tym czasie jego siostra wstąpiła do klasztoru. Także i sam Hieronim został w Akwilei mnichem i ok. 373 r. wyjechał na Wschód, by w Jerozolimie pracować naukowo i poddać się rygorystycznemu życiu. Poprzez Azję Mniejszą wyruszył do Ziemi Świętej, ale wyczerpany trudami podróży zatrzymał się w Antiochii. Znalazł się o krok od śmierci. Po wyzdrowieniu zaczął intensywną naukę greki i języka hebrajskiego, poświęcił się studiowaniu Pisma świętego na Pustyni Chalcydyckiej.

czytaj całość 

Mnich i tytan pracy 

 Ekskomunikowany Doktor Kościoła 

Święty Hieronimie, Doktorze Kościoła i strażniku czystości wiary, który jako pierwszy obdarowałeś Kościół jednolitym tłumaczeniem Biblii z języków oryginalnych, wspomóż nas we właściwym rozważaniu Słowa Bożego.

 

Poprowadź nas drogą medytacji biblijnej, abyśmy w Piśmie dostrzegli głębię Bożej Mądrości i miłość z jaką Bóg przemawia do Swoich dzieci.

 

Wyproś nam u Ducha Świętego dar odnalezienia na kartach Biblii naszego Pana Jezusa w Jego Słowie, ukochania tego Słowa i łaskę życia Nim każdego dnia.

 

Chroń nas od błędów, które próbują się wedrzeć do nauki Kościoła, a zwłaszcza naucz nas odpierać teorie niezgodne z Prawdą zawartą w Biblii, lub tę Prawdę wymijające.

 

Niech Twoja opieka zaowocuje naszym wzrastaniem w wierze, miłością do Słowa i wiernością we wprowadzaniu Go w życie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen. 

Odpust parafialny 2020 cz.2

 Odpust parafialny 

13 września 2020 r.

Wspomnienie świętych Archaniołów Michała, Rafała i Gabriela

Aniołowie są istotami ze swej natury różnymi od ludzi. Należą do stworzeń, są nam bliscy, dlatego Kościół obchodzi ich święto. Do ostatniej reformy kalendarza kościelnego (z 14 lutego 1969 r.) istniały trzy odrębne święta: św. Michała czczono 29 września, św. Gabriela - 24 marca, a św. Rafała - 24 października. Obecnie wszyscy trzej archaniołowie są czczeni wspólnie.

W tradycji chrześcijańskiej Michał to pierwszy i najważniejszy spośród aniołów (Dn 10, 13; 12, 1; Ap 12, 7 nn), obdarzony przez Boga szczególnym zaufaniem.
Hebrajskie imię Mika'el znaczy "Któż jak Bóg". Według tradycji, kiedy Lucyfer zbuntował się przeciwko Bogu i do buntu namówił część aniołów, Archanioł Michał miał wystąpić i z okrzykiem "Któż jak Bóg" wypowiedzieć wojnę szatanom.
W Piśmie świętym pięć razy jest mowa o Michale. W księdze Daniela jest nazwany "jednym z przedniejszych książąt nieba" (Dn 13, 21) oraz "obrońcą ludu izraelskiego" (Dn 12, 1). Św. Jan Apostoł określa go w Apokalipsie jako stojącego na czele duchów niebieskich, walczącego z szatanem (Ap 12, 7). Św. Juda Apostoł podaje, że jemu właśnie zostało zlecone, by strzegł ciała Mojżesza po jego śmierci (Jud 9). Św. Paweł Apostoł również o nim wspomina (1 Tes 4, 16). Jest uważany za anioła sprawiedliwości i sądu, łaski i zmiłowania. Jeszcze bardziej znaczenie św. Michała akcentują księgi apokryficzne: Księga Henocha, Apokalipsa Barucha czy Apokalipsa Mojżesza, w których Michał występuje jako najważniejsza osoba po Panu Bogu, jako wykonawca planów Bożych odnośnie ziemi, rodzaju ludzkiego i Izraela.

czytaj dalej 

 

Wspomnienie św. Wacława, męczennika

W 845 roku 14 książąt czeskich przyjęło chrzest w Ratyzbonie. W tymże wieku książę Mojmir (+ 846) utworzył państwo wielkomorawskie. Jego następca, Rościsław, sprowadził na Morawy św. Cyryla i św. Metodego. Z ich pomocą zaprowadził chrześcijaństwo w obrządku słowiańsko-bizantyńskim. Z końcem wieku IX i na początku wieku X książę czeski Bożywoj podbił państwo wielkomorawskie i przyjął chrzest w obrządku słowiańskim. W wieku X obrządek ten został wyparty przez obrządek rzymski, łaciński. W roku 973 powstało biskupstwo w Pradze, zależne od metropolii w Moguncji. Drugim biskupem Pragi był św. Wojciech (+ 997). Jednak największym bohaterem katolickich Czech jest św. Wacław, król i męczennik. On też jest głównym patronem kraju i narodu.

czytaj dalej

Król Czech i męczennik

Ewangelia św. Marka (14) - seria biblijna

 

Odpust parafialny 2020 cz.1

 Odpust parafialny

13 września 2020 r.

XXVI NIEDZIELA ZWYKŁA

Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu: "Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: „Dziecko, idź i pracuj dzisiaj w winnicy”. Ten odpowiedział: „Idę, panie!”, lecz nie poszedł. Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: „Nie chcę”. Później jednak opamiętał się i poszedł. Który z tych dwóch spełnił wolę ojca?" Mówią Mu: "Ten drugi". Wtedy Jezus rzekł do nich: "Zaprawdę, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wy mu nie uwierzyliście. Uwierzyli mu zaś celnicy i nierządnice. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć".

(Mt 21, 28-32)

LITURGIA SŁOWA

Dominikanie Służew · Rafał Szymko OP - XXVI Niedziela Zwykła 2020 / rok A (godz. 18.30)

Ogłoszenia na XXVI Niedzielę Zwykłą

1. Przeżywamy dziś IV niedzielę miesiąca. Dziękuję wszystkim, którzy pomagali by minione uroczystości Pierwszej Komunii Świętej, „białego tygodnia” i Rocznicy tego wydarzenia wypadły jak najładniej. Przy okazji serdecznie dziękuję rodzicom dzieci komunijnych (i rocznicowych) za tzw. dar ołtarza. Bóg zapłać. 

2. Informuję, że od najbliższego czwartku przez cały październik i listopad czwartkowe Msze święte będą miały miejsce w Lubowie. W związku z tym tego dnia nie będzie Mszy w Luboszycach. 

3. Od czwartku - 1 października - rozpoczynają się nabożeństwa różańcowe. Za odmówienie jednej części różańca, czyli pięciu tajemnic można uzyskać odpust zupełny. Nabożeństwo różańcowe z wystawieniem Najświętszego Sakramentu od wtorku do soboty przed Mszą Świętą o godz.17:30. Szczególnie zachęcam do udziału szkolne dzieci w każdy wtorek oraz piątek. 

4. 2 października: 1 piątek miesiąca. Tego dnia w godzinach dopołudniowo-południowych odwiedzę chorych z Najświętszym Sakramentem. W przyszłą niedzielę - I niedzielę miesiąca - po Mszy o godz.9:00 zmiana tajemnic różańcowych, a pół godziny przed Mszą śpiewamy Godzinki ku czci NMP. 

5. Do 4 października (1 niedzieli miesiąca) w zakrystii lub kancelarii parafialnej osobiście przyjmuję zapisy dzieci z 3 klasy SP, które w rozpoczętym roku szkolno-katechetycznym 2020/2021 przystąpią do I Komunii Św. Wstępne spotkanie organizacyjne z rodzicami wspomnianych dzieci odbędzie się 11 października - po Mszy Świętej o godz.12:30.

Intencje mszalne (27.09-04.10.2020)

XXVI NIEDZIELA ZWYKŁA (27.09.20)

9⁰⁰ -  Ś.p. rodzice: Adam i Franciszka Bielawscy, Wacława Król, Marian, Piotr i Adam Bielawscy

10⁴⁵ (Lubów) -  Ś.p. Mirosław Kujawa (od zespołu Nadodrzanie)

12³⁰  - Dziękczynno-błagalna za Magdalenę i Andrzeja Wardzała w 40. rocznicę zawarcia małżeństwa o Boże błogosławieństwo dla Jubilatów i całej rodziny

WTOREK (29.09.20) 

św. Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała 

  

18⁰⁰ - Dziękczynno-błagalna za zebrane tegoroczne plony - od 5 rodzin z Kietlowa

ŚRODA (30.09.20) 

św.  Hieronima, kapłana i doktora Kościoła

  

18⁰⁰ -  Za mieszkańców i mieszkanki naszej parafii

Bajka z morałem (43) - Zupa z kamienia

 

Wspomnienie św. o. Pio z Pietrelciny

Francesco Forgione urodził się w Pietrelcinie (na południu Włoch) 25 maja 1887 r. Już w dzieciństwie szukał samotności i często oddawał się modlitwie i rozmyślaniu. Gdy miał 5 lat, objawił mu się po raz pierwszy Jezus. W wieku 16 lat Franciszek przyjął habit kapucyński i otrzymał zakonne imię Pio. Rok później złożył śluby zakonne i rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne. W 1910 r. przyjął święcenia kapłańskie. Już wtedy od dawna miał poważne problemy ze zdrowiem. Po kilku latach kapłaństwa został powołany do wojska. Ze służby został zwolniony ze względu na zły stan zdrowia. Pod koniec lipca 1916 r. przybył do San Giovanni Rotondo i tam przebywał aż do śmierci. Był kierownikiem duchowym młodych zakonników.

20 września 1918 r. podczas modlitwy przed wizerunkiem Chrystusa ukrzyżowanego o. Pio otrzymał stygmaty. Na jego dłoniach, stopach i boku pojawiły się otwarte rany - znaki męki Jezusa. Wkrótce do San Giovanni Rotondo zaczęły przybywać rzesze pielgrzymów i dziennikarzy, którzy chcieli zobaczyć niezwykłego kapucyna. Stygmaty i mistyczne doświadczenia o. Pio były także przedmiotem wnikliwych badań ze strony Kościoła. W związku z nimi o. Pio na 2 lata otrzymał zakaz publicznego sprawowania Eucharystii i spowiadania wiernych. Sam zakonnik przyjął tę decyzję z wielkim spokojem. Po wydaniu opinii przez dr. Festa, który uznał, że stygmatyczne rany nie są wytłumaczalne z punktu widzenia nauki, o. Pio mógł ponownie publicznie sprawować sakramenty.

czytaj całość  

Zapach świętości 

Modlitwa o. Pio w trudnych sprawach 

 

Święto św. Mateusza, Apostoła i Ewangelisty

Ewangeliści Marek i Łukasz nazywają Mateusza najpierw "Lewi, syn Alfeusza" (Mk 2, 14; Łk 5, 27), dopiero później z innych miejscach wymieniane jest imię Mateusz. Prawdopodobnie Chrystus powołując Lewiego nadał mu imię Mateusz. Imię to nie należy do często spotykanych w Piśmie świętym. Pochodzi ono z hebrajskiego Mattaj lub Mattanja, co po polsku oznacza "dar Boga" (Teodor, Deusdedit, Bogdan).
Mateusz był Galilejczykiem. Jego pracą było pobieranie ceł i podatków w Kafarnaum, jednym z większych handlowych miasteczek nad jeziorem Genezaret. Pobierał tam opłaty za przejazdy przez jezioro i przewóz towarów.

W Palestynie pogardzano celnikami właśnie z tego powodu, że ściągali opłaty na rzecz Rzymian. Ich pracę rozumiano jako wysługiwanie się okupantom. Celnicy słynęli również z żądzy zysku, nieuczciwie czerpali korzyści z zajmowanego stanowiska. Uważano ich za grzeszników i pogan. Przebywający wśród celników stawał się nieczysty i musiał poddawać się przepisowym obmyciom. Z tego środowiska wywodził się Mateusz. Wydaje się, że był nawet kierownikiem i naczelnikiem celników w Galilei.

czytaj dalej 

Finansista, który poszedł za Jezusem

 

Ewangelia św. Marka (13) - seria biblijna

 

XXV NIEDZIELA ZWYKŁA

 Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść: "Królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy. Umówił się z robotnikami o denara za dzień i posłał ich do winnicy. Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie, i rzekł do nich: „Idźcie i wy do mojej winnicy, a co będzie słuszne, dam wam”. Oni poszli. Wyszedłszy ponownie około godziny szóstej i dziewiątej, tak samo uczynił. Gdy wyszedł około godziny jedenastej, spotkał innych stojących i zapytał ich: „Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie?” Odpowiedzieli mu: „Bo nas nikt nie najął”. Rzekł im: „Idźcie i wy do winnicy”. A gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: „Zwołaj robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszych”. Przyszli najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze. Gdy więc przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze. Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi, mówiąc: „Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzy znosiliśmy ciężar dnia i spiekotę”. Na to odrzekł jednemu z nich: „Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czyż nie o denara umówiłeś się ze mną? Weź, co twoje, i odejdź. Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie. Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry?” Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi".

(Mt 20, 1-16a)

LITURGIA SŁOWA

HOMILIE DOMINIKAŃSKIE (audio) 

 

Ogłoszenia na XXV Niedzielę Zwykłą

1. Przeżywamy dziś III niedzielę miesiąca – a zarazem dzień Pierwszej Komunii Świętej dla grupy 10 osób z 4 klasy naszej irządzkiej Szkoły Podstawowej. Jednocześnie już dziś informuję, że uroczystość Rocznicy Pierwszej Komunii Świętej będzie miała miejsce na zakończenie tzw. Białego Tygodnia w sobotę 26 września o godz.18.00. Spowiedź święta dla dzieci, rodziców i chrzestnych oraz innych członków rodziny tego dnia od godziny 17.00. 

2. Uroczystość Pierwszej Komunii Świętej rozpoczyna w naszej parafii tak zwany „biały tydzień”. W związku z tym w sposób szczególny zapraszam na codzienną Mszę Świętą o godz.18.00 w Luboszycach wszystkie dzieci pierwszokomunijne wraz ze swoimi rodzicami (z wyjątkiem środy, kiedy Msza o wspomnianej godzinie będzie w Lubowie). 

3. Rozpoczęliśmy nowy rok szkolno-katechetyczny. Kto z chłopców lub dziewcząt chciałby zapisać się do grona ministrantów - takie osoby serdecznie zapraszam by dzisiaj po Mszy świętej lub w ciągu tygodnia do mnie się zgłaszały. Zachęcam również by zapisywać się do naszej parafialnej scholi, która po wakacyjnej przerwie wznowiła swoją działalność. 

Intencje mszalne (20-27.09.2020)

 XXV NIEDZIELA ZWYKŁA (20.09.20)

8⁰⁰ -  Ś.p. Hieronim Burzak (od żony)

10⁰⁰ -  Uroczystość I Komunii Św.

12⁰⁰ (Lubów) -  Ś.p. Janusz (od rodziców i rodzeństwa)

PONIEDZIAŁEK (21.09.20) 

św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty

  

18⁰⁰ - O Boże błogosławieństwo i opiekę Matki Najświętszej dla pana Krzysztofa Ratuszniaka oraz jego rodziny

WTOREK (22.09.20) 

  

18⁰⁰ - Dziękczynno-błagalna za państwa Reginę i Kazimierza Błońskich w 48. rocznicę ślubu - o Boże błogosławieństwo dla Jubilatów oraz całej rodziny

ŚRODA (23.09.20) 

św.  Pio z Pietrelciny, kapłana

  

18⁰⁰ (Lubów) -  Za mieszkańców i mieszkanki naszej parafii

 CZWARTEK (24.09.20) 

 

18⁰⁰  -  Ś.p. Czesława Jaworska (30 dni po śmierci)

PIĄTEK (25.09.20) 

bł. Władysława z Gielniowa, kapłana

18⁰⁰ -  Ś.p. Marek oraz zmarli z rodziny

SOBOTA (26.09.20)

18⁰⁰ -  W intencji dzieci przeżywających 1. rocznicę Komunii Świętej

18⁰⁰ -  Ś.p. rodzice: Zofia Pszczółkowska (10. rocznica śmierci) oraz Ludwik Pszczółkowski (12. rocznica śmierci)

XXVI NIEDZIELA ZWYKŁA (27.09.20)

9⁰⁰ -  Ś.p. rodzice: Adam i Franciszka Bielawscy, Wacława Król, Marian, Piotr i Adam Bielawscy

10⁴⁵ (Lubów) -  Ś.p. Mirosław Kujawa (od zespołu Nadodrzanie)

12³⁰  - Dziękczynno-błagalna za Magdalenę i Andrzeja Wardzała w 40. rocznicę zawarcia małżeństwa o Boże błogosławieństwo dla Jubilatów i całej rodziny

Przypomnienie

Już jutro (20 września) na Mszy o godzinie 10:00 

będziemy w naszej parafii 

obchodzić uroczystość Pierwszej Komunii Św.

W związku z tym przypominam o zmianach:

8:00 - Msza św. poranna w Luboszycach

10:00 - Pierwsza Komunia Św. w Luboszycach

12:00 - Msza św. w Lubowie

Święto św. Stanisława Kostki, patrona Polski

Stanisław urodził się 28 grudnia 1550 r. w Rostkowie na Mazowszu (obecnie powiat przasnyski). Był synem Jana, kasztelana zakroczymskiego, i Małgorzaty z Kryskich (z Drobina). Krewni rodziny zajmowali eksponowane stanowiska w ówczesnej Polsce. Miał trzech braci: Pawła (+ 1607), Wojciecha (+ 1576) i Mikołaja, oraz dwie siostry, z których znamy imię tylko jednej, Anny. Historia nie przekazała nam bliższych szczegółów z lat dziecięcych Stanisława. Wiemy tylko z akt procesu beatyfikacyjnego, że był bardzo wrażliwy. Dlatego ojciec w czasie przyjęć, na których niekiedy musiał bywać także Stanisław, nakazywał gościom umiar w żartach, gdyż inaczej chłopiec może omdleć.
Pierwsze nauki Stanisław pobierał w domu rodzinnym. W wieku 14 lat razem ze swoim bratem, Pawłem, został wysłany do szkół jezuickich w Wiedniu. Kostkowie przybyli do Wiednia w dzień po śmierci cesarza Ferdynanda, to znaczy 24 lipca 1564 r. Wiedeńska szkoła jezuitów cieszyła się wówczas zasłużoną sławą. Codziennie odprawiano Mszę świętą. Przynajmniej raz w miesiącu studenci przystępowali do sakramentu pokuty i do Komunii. Modlono się przed lekcjami i po nich. Na pierwszym roku wykładano gramatykę, na drugim "nauki wyzwolone", na trzecim - retorykę.

czytaj dalej 

Umiłował wolę Boga 

Odwaga świętości 

Bajka z morałem (42) - Mapa świata

 

Ewangelia św. Marka (12) - seria biblijna

 

ODPUST PARAFIALNY - PODWYŻSZENIE KRZYŻA ŚWIĘTEGO

Jezus powiedział do Nikodema: „Nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił, Syna Człowieczego. A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony”.

 / J 3,14-17 /

 

LITURGIA SŁOWA

~ JUTRO NIEDZIELA - PODWYŻSZENIE KRZYŻA ŚWIĘTEGO ~ (tekst)

 

 HOMILIA DOMINIKAŃSKIE NA ŚWIĘTO PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO (audio)

 

 

BISKUP GRZEGORZ RYŚ O KRZYŻU:

 

 

Nowenna przed Świętem Podwyższenia Krzyża Świętego - dzień 9

DZIEŃ DZIEWIĄTY

W zjednoczeniu z Niepokalanym Sercem Maryi pozdrawiam i adoruję, o Jezu, Twoją Świętą Ranę Twej prawej Ręki. W tej Ranie składam wszystkich kapłanów Twego Świętego Kościoła. Daj im, o Jezu, ilekroć sprawują Świętą Ofiarę, Płomień Twojej Boskiej Miłości, aby Go mogli dalej podawać powierzonym sobie duszom.
Chwała Ojcu…

Pozdrawiam i adoruję Świętą Ranę Twej lewej Ręki. W tej Ranie powierzam Ci, o Jezu, wszystkich niewierzących, tych najbiedniejszych, którzy Cię nie znają i ze względu na te dusze ześlij, o Jezu, wielu dobrych pracowników do Twojej Winnicy, aby wszyscy znaleźli drogę do Twego Najświętszego Serca.
Chwała Ojcu…

Pozdrawiam i adoruję Święte Rany Twej Najświętszej Głowy i w tych Ranach powierzam Ci, o Jezu, wrogów Świętego Kościoła, tych wszystkich, którzy dziś jeszcze zadają Ci krwawe Rany i prześladują Ciebie w Twoim Mistycznym Ciele. Proszę Cię. o Jezu, nawróć ich, wezwij ich. jak wezwałeś Szawła i uczyniłeś zeń Pawła, aby co prędzej nastała jedna Owczarnia i jeden Pasterz.
Chwała Ojcu…

Pozdrawiam i adoruję Święte Rany Twych Świętych Nóg i w tych Ranach przekazuję Ci, Jezu, zatwardziałych grzeszników, którzy kochają więcej świat niż Ciebie, a szczególnie powierzam ci tych. którzy muszą się już rozstać z ziemskim życiem. Nie dozwól, Najdroższy Jezu, by Twoja Drogocenna Krew była dla nich zmarnowana.
Chwała Ojcu…

Pozdrawiam i adoruję Ranę Twego Najświętszego Serca i w tej Ranie powierzam Ci, Jezu, moją duszę oraz tych, za których Ty chcesz, bym się modlił(a), a szczególnie za wszystkich cierpiących i uciśnionych, za wszystkich prześladowanych i opuszczonych. Użycz, o Najświętsze Serce Jezusa, Twego Światła i Twej Laski. Napełnij nas wszystkich Twoją Miłością i Twoim Pokojem.
Chwała Ojcu…

Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.

„Wezwanie do Najświętszych Ran wyjednywać będą Kościołowi nieustanne zwycięstwa. Powinniście ciągle czerpać z tych źródeł ku triumfowi Mego Kościoła. Trzeba się bardzo modlić za Kościół Święty. Dopóki Rany Moje bronić was będą, nie macie czego się lękać, ani dla siebie, ani dla Kościoła.

Dusze, które modlą się z pokorą i rozważają Moją Mękę, będą kiedyś miały udział w chwale Moich Boskich Ran, a członki ich nabędą piękności i chwały.”

KORONKA DO NAJŚWIĘTSZYCH RAN PANA JEZUSA

O Jezu, Boski Odkupicielu, bądź nam miłościw, nam i całemu światu.
Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny, zmiłuj się na nami i nad całym światem. Amen.
Przepuść, zlituj się mój Jezu, w otaczających niebezpieczeństwach Krwią Twoją Najdroższą osłoń nas.
Ojcze Przedwieczny, okaż nam Miłosierdzie. Przez Krew i Rany Jezusa Chrystusa, Syna Twojego Jedynego, błagamy Cię, okaż nam Miłosierdzie. Amen. Amen. Amen.

Na dużych paciorkach:
Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Rany Pana Naszego Jezusa Chrystusa, na uleczenie ran dusz naszych.

Na małych paciorkach:
O mój Jezu, przebaczenia i Miłosierdzia, przez zasługi Twoich Świętych Ran.

Na zakończenie: (3x)
Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Rany Pana naszego Jezusa Chrystusa, na uleczenie ran dusz naszych.