Św. Franciszek - Jan Bernardone - przyszedł na świat w 1182 r. w Asyżu w
środkowych Włoszech. Urodził się w bogatej rodzinie kupieckiej. Jego
rodzice pragnęli, by osiągnął on stan szlachecki, nie przeszkadzali mu
więc w marzeniach o ostrogach rycerskich. Nie szczędzili pieniędzy na
wystawne i kosztowne uczty, organizowane przez niego dla towarzyszy i
rówieśników. Jako młody człowiek Franciszek odznaczał się wrażliwością,
lubił poezję, muzykę. Ubierał się dość ekstrawagancko. Został
okrzyknięty królem młodzieży asyskiej. W 1202 r. wziął udział w wojnie
między Asyżem a Perugią. Przygoda ta zakończyła się dla niego
niepowodzeniem i niewolą. Podczas rocznego pobytu w więzieniu Franciszek
osłabł i popadł w długą chorobę.
W roku 1205 uzyskał ostrogi rycerskie (został pasowany na rycerza) i
udał się na wojnę, prowadzoną między Fryderykiem II a papieżem. W tym
czasie Bóg wyraźniej zaczął działać w życiu Franciszka. W Spoletto miał
sen, w którym usłyszał wezwanie Boga. Powrócił do Asyżu. Postanowił
zamienić swoje bogate ubranie z żebrakiem i sam zaczął prosić
przechodzących o jałmużnę. To doświadczenie nie pozwoliło mu już dłużej
trwać w zgiełku miasta. Oddał się modlitwie i pokucie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz